Marcel van Wing had jarenlang een mooie carrière in de reclame. Hij werkte voor grote klanten zoals Unilever. ‘Dus ook voor merken als Becel, ja,’ zegt Van Wing. ‘Maar het woord “palmolie” is in al die jaren nooit gevallen; alsof het geen issue was.’ Van Wing woonde in de jaren ’90 in Indonesië en zag er met eigen ogen het verwoestende effect van de palmolieplantages. ‘Het regenwoud is op veel plekken compleet verdwenen. Dertien miljoen jaar ontwikkeling en soortenrijkdom in één keer kapot gemaakt.’
Want dat is in een notendop het probleem: tropisch regenwoud wordt voor weinig geld verpatst om palmolie op te verbouwen. ‘Het is een markt van vijftig miljard dollar met een stevige lobby erachter,’ vertelt Van Wing. Palmolie is populair. Het is een veelzijdig ingrediënt dat producten bijvoorbeeld smeuïg maakt of juist krokant. Het zit in van alles: van Nutella tot koekjes, en van cosmetica tot in biodiesel. Van Wing: ‘Dankzij de ontbossing achter de palmolie stoot biodiesel meer CO2 uit dan gewone diesel.’
“Op een palmolieplantage is het doodstil. Al het leven is weg”
Palmolie is zó goedkoop, dat producenten er grote winsten mee maken. En daarom is de ontbossing moeilijk te stoppen. En dat is eigenlijk op alle fronten slecht nieuws voor de aarde, ziet van Wing: ‘Wie wel eens in het regenwoud is geweest weet dat je elkaar daar niet kunt verstaan van de herrie. Je hoort geschreeuw, vogels, het gezoem van beestjes. Maar op een palmolieplantage is het doodstil. Al het leven is er weg. De grond wordt vergiftigd met bestrijdingsmiddelen en kunstmest. Soorten verdwijnen, het regenwoud kan geen CO2 meer opnemen, ecosystemen storten in elkaar. Toen ik dat met eigen ogen zag wist ik: hier wil ik iets aan doen.’
Lees hier het volledige artikel van Paulien Derwort.